زگیل چیست؟

زگیل یک توده کوچک، سخت، و خوش‌خیم است که بر روی پوست و سطوح مخاطی تشکیل می‌شود و اغلب ناشی از عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. اگرچه معمولاً بی‌ضرر است، اما گاهی اوقات می‌تواند ناراحت‌کننده باشد. انواع مختلفی از زگیل‌ها وجود دارد که معمولاً بر روی دست‌ها، پاها، صورت، و نواحی تناسلی دیده می‌شوند. زگیل‌های رایج معمولاً دارای سطحی برآمده و زبر هستند، در حالی که زگیل‌های کف پا در زیر پاها و زگیل‌های صاف بر روی سطوح صاف‌تر مانند صورت یا پاها قرار دارند. زگیل‌ها می‌توانند بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارند، و اختلال در زیبایی‌ ایجاد کنند و گاهی اوقات باعث درد شوند.

اگرچه بسیاری از زگیل‌ها با گذشت زمان به طور خود به خود از بین می‌روند، برخی از آنها می‌توانند سمج باشند و نیاز به درمان داشته باشند. کودکان و نوجوانان نسبت به بزرگسالان بیشتر مستعد ابتلا به زگیل هستند، اما می‌توانند در هر سنی ظاهر شوند. بسته به نوع و موقعیت زگیل، روش‌های درمانی مختلفی وجود دارد، اما برخی از درمان‌ها ممکن است خطر بازگشت زگیل را کاملاً از بین نبرند.

چرا زگیل ایجاد می‌شود؟

زگیل‌ها به طور مستقیم به عنوان نتیجه‌ی عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند. HPV با ورود به لایه‌ی بالایی پوست باعث تکثیر سلول‌ها می‌شود و این امر باعث تشکیل زگیل می‌گردد. ویروس می‌تواند از طریق تماس پوست با پوست منتقل شود و از طریق زخم‌های کوچک یا ترک‌ها وارد پوست شود. بنابراین، شرایطی که در آن پوست آسیب دیده است، خطر تشکیل زگیل را افزایش می‌دهد.

مکان‌های استفاده‌ی مشترک، مانند استخرها، باشگاه‌های ورزشی و استفاده‌ی مشترک از حوله‌ها در محیط‌های مرطوب، از عواملی هستند که خطر انتقال زگیل را افزایش می‌دهند. کمبود بهداشت شخصی و ضعف سیستم ایمنی بدن نیز می‌تواند مستعدیت ایجاد زگیل را افزایش دهد. انواع مختلفی از HPV وجود دارد و محل ظاهر شدن زگیل معمولاً به نوع ویروس بستگی دارد. به عنوان مثال، برخی از انواع HPV باعث تشکیل زگیل بر روی دست‌ها و پاها می‌شوند، در حالی که انواع دیگر با زگیل‌های تناسلی مرتبط هستند.

نشانه‌های زگیل چیست؟

نشانه‌های زگیل بسته به نوع رشد و مکان آن متفاوت است. زگیل‌های رایج معمولاً بر روی دست‌ها یافت می‌شوند و دارای سطحی سخت، برآمده و زبر هستند. رنگ آنها ممکن است مشابه پوست اطراف باشد یا کمی تیره‌تر باشد. زگیل‌های کف پا در زیر پاها یافت می‌ شوند و می‌توانند هنگام راه رفتن یا اعمال فشار باعث درد شوند. زگیل‌های صاف معمولاً در نواحی مانند صورت، پاها، یا بازوها دیده می‌شوند و کوچک، صاف، و دارای سطحی صیقلی هستند.

زگیل‌های تناسلی در ناحیه تناسلی، کشاله ران، داخل ران‌ها، یا اطراف مقعد یافت می‌شوند و از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. این نوع زگیل‌ها می‌توانند به شکل ساختارهای کوچک مشابه گل کلم باشند و ممکن است در هنگام فعالیت جنسی باعث ناراحتی یا درد شوند. علائم دیگر زگیل می‌تواند شامل حس خارش یا سوزش باشد، اگرچه بیشتر زگیل‌ها دردناک نیستند و مشکل اصلی نگرانی‌های اختلال در زیبایی‌ یا کمبود راحتی است.

چگونه می‌توان زگیل را شناخت؟

وجود زگیل معمولاً از طریق اشکال منحصر به فردی که بر روی پوست ظاهر می‌شوند قابل تشخیص است. این اشکال می‌توانند دارای سطحی سخت، برآمده و زبر باشند و اغلب در نواحی مختلف بدن مانند دست‌ها، پاها، صورت، و ناحیه تناسلی قرار دارند. رنگ زگیل‌ها ممکن است مشابه پوست اطراف باشد یا کمی تیره‌تر باشد. ممکن است نقاط سیاهی (رگ‌های خونی کوچک) بر روی سطح آنها قابل مشاهده باشد که یکی از ویژگی‌های مشخصه زگیل است. زگیل‌های کف پا، زمانی که در زیر پا قرار دارند ممکن است به دلیل فشار باعث درد شوند و به جای برآمدگی به سمت بیرون، به داخل رشد می‌کنند. زگیل‌های تناسلی معمولاً به شکل ساختارهای شبیه به گل کلم هستند و در نواحی تناسلی و مقعدی دیده می‌شوند و از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند.

ویژگی‌های متمایز یک زگیل، آن را از سایر ضایعات پوستی متفاوت می‌سازد. به عنوان مثال، خال‌ها معمولاً صاف‌تر و رنگی‌تر از زگیل‌ها هستند، در حالی که زگیل‌ها برآمده و اغلب به رنگ پوست هستند. در برخی موارد، ممکن است ابهامی در مورد طبیعت و نوع زگیل وجود داشته باشد؛ این بدان معناست که ممکن است با سایر شرایط پوستی با ظاهر مشابه اشتباه گرفته شود. به ویژه، خطر اشتباه گرفتن زگیل‌ها با بیماری‌های جدی پوستی یا انواع سرطان پوست وجود دارد، بنابراین ارزیابی حرفه‌ای سلامتی در هنگام مشاهده هر گونه رشد مشکوک پوستی ضروری است.

چگونه زگیل معاینه می‌شود؟

معاینه زگیل معمولاً توسط یک متخصص پوست یا پزشک عمومی انجام می‌شود و گام مهمی در تشخیص زگیل است. در طی معاینه، پزشک ابتدا منطقه‌ای که زگیل در آن قرار دارد را به صورت بصری بررسی می‌کند تا ویژگی‌های مشخصه ضایعه را ارزیابی کند. این بررسی بصری به تعیین نوع زگیل، اندازه، شکل ، و موقعیت آن بر روی پوست کمک می‌کند. پزشک همچنین ممکن است در مورد هرگونه درد یا ناراحتی که زگیل ایجاد می‌کند سوال کند و اطلاعاتی در مورد سابقه پزشکی بیمار و توسعه زگیل‌ها جمع‌آوری کند.

در برخی موارد، پزشک برای ارزیابی دقیق‌تر ممکن است نمونه‌برداری پوستی (بیوپسی) انجام دهد. این عمل معمولاً زمانی انجام می‌شود که طبیعت زگیل نامشخص است یا اگر شکی در مورد ابتلا به یک بیماری جدی پوستی وجود دارد. در طی فرایند بیوپسی، پزشک یک نمونه کوچک بافت از زگیل را برداشته و برای بررسی تحت میکروسکوپ به آزمایشگاه ارسال می‌کند. این بررسی به تأیید نوع زگیل و رد کردن سایر شرایط پوستی کمک می‌کند. در طول معاینه زگیل، پزشک همچنین ممکن است در مورد گزینه‌های درمانی مناسب اطلاعاتی ارائه دهد و به سوالات بیمار پاسخ دهد. درمان بسته به نوع زگیل، مکان، و اندازه آن متفاوت است.

زگیل چیست؟